Na ratunek

 

Lwiczki bawiły się kamieniem.

- Szybciej!- zawołała Pami oświadczając powolność przyjaciółki.

- Nie potrafię!-odkrzyknęła Luna.

Uderzyła kamieniem z całej siły, a on wpadł do bramki Pami.

- Wygrałam! Jeden do zera!- ucieszyła się księżniczka.

Pami uśmiechnęła się pod nosem, a potem dodała, że już dość na dzisiaj zabawy w mini kamyki nożne.

Usiadły na kamieniu nad wodospadem. Woda lekko ocierała się o skałę, na której były.

- Uwielbiam od czasu do czasu tutaj podumać- odparła Luna.

Nagle Pami spostrzegła nadchodzącego Michaela, który podążał w ich kierunku.

Szturchnęła Lunę z całej siły.

- Ałć!- zawołała- Co jest?

Pami wskazała pyskiem w prawo. Luna obejrzała się i oniemiała. Po chwili znów się obróciła. 

- I co teraz?- zapytała z grozą.

- Idź, zachowuj się jak najnormalniej!

- Nie potrafię..!

Ale lwiczka pchnęła ją, że ta wylądowała na przyjacielu.

- Przepraszam- oznajmił Michael pomagając jej wstać.

- Nie to ja przepraszam, chociaż nie wpadłam na ciebie dobrowolnie- tutaj skierowała wzrok na Pami, a ta wzruszyła ramionami.

Zaś spojrzała na Michaela i uśmiechnęła się. On odwzajemnił jej to.

W tej samej chwili na głowę lewka wskoczyła ogromna żaba.

Skulił się pod jej ciężarem, a Luna i Pami osłupiały. Potem nagle wybuchnęły śmiechem. Michael zorientował się co właśnie się stało i również zaczął się śmiać.

Żaba zeskoczyła, a Luna podparła się o kamień i z przymrużonymi oczami przyglądała się lewkowi. Tak bardzo chciałaby żeby między nimi zaszło coś więcej niż przyjaźń. Coś o wiele więcej.

- Psst!- nagle Pami zaczęła szturchać przyjaciółkę.

Ona nie zwracała na to z początku uwagi, ale po kilku coraz mocniejszych razach zwróciła się ku niej.

- Czego?- warknęła.

- Twoja mama nas woła, musimy kończyć- szepnęła.

- Ale..!

- Widzę, że jesteście zajęte, nie będę przeszkadzał- odparł Michael wycofując się.

- Wcale nie przeszkadzasz my właśnie..!- ale tu urwała, poczuła również jak ktoś ją podnosi za skórę.

To była Tala. 

- Michae..!

- Daj se siana- odparła Pami- Już za późno.

Ją również trzymała jej mama- Kama.

Luna spojrzała tak groźnym wzrokiem, ale tak groźnym na matkę, że ta postawiła ją na ziemi nie chcąc wiedzieć o dalszym ciągu wydarzeń.

Lwiczka zrobiła się czerwona, ale zaraz odetchnęła. Co ona będzie jej tłumaczyć, przecież i tak jej nie zrozumie.

Zacisnęła pięści i zapytała jak gdyby nigdy nic przez zaciśnięte zęby.

- Czego chcesz..?

Tala uśmiechnęła się i polizała ją po głowie. 

- Pragnę, żebyś razem z Pami poszły na poszukiwanie złocistych grzybów.

Luna zrobiła większe oczy niż miała wcześniej, więc Tala wyjaśniła.

- To taki specjalny rodzaj grzybów, rośnie jedynie w części zachodniej Rajskiej Ziemi, ale daleko od granicy. Oprócz ich rośnie tam mnóstwo rodzajów leczniczych ziół i kwiatów. Tym nie musicie się zajmować, skupcie się na grzybach...

Luna nagle przerwała mamie.

- Ekhem, mam parę pytań- oświadczyła- Po pierwsze. Skąd mamy wiedzieć jak one wyglądają i czy nie zerwiemy innych- złych. Po drugie dlaczego sama ich nie pójdziesz poszukać, a po trzecie ja jeszcze nigdy nie byłam w zachodniej części Rajskiej Ziemi, więc odpadamy- odparła Luna z uśmieszkiem.

- Ja byłam!- oświadczyła Pami.

- Widzisz, Pami z pewnością cię tam oprowadzi, bo tam była- odrzekła Tala.

Luna spiorunowała wzrokiem Pami, że aż zamilkła.

- A macie szukać złocistych grzybów, czyli żółtych, sama nazwa wskazuje, a ja nie zrobię tego, bo mam masę pracy tutaj, w królestwie. Po za tym chciałabym się przekonać czy jesteś odpowiedzialna. Nie jesteś już taką małą dziewczynką, dorastasz i muszę ci zrobić parę testów sprawdzalności.

Popchnęła ją w kierunku zachodnim i wręczyła koszyk.

- Jakbym nie miała niczego ważniejszego do roboty- żaliła się przyjacióce po drodze.

- Nu wu niu wuż- powiedziała Pami trzymając koszyk w zębach.

- Nie rozumiem jej. Jak można powiedzieć, że chce mi zrobić testy sprawdzalności młodzieńczej?! '' Chcę żebyście z Pami pozbierały złociste grzyby, bo ja nie mam czasu''. '' Chcę sprawdzić czy jesteś odpowiedzialna''. '' Pami cię oprowadzi, zna się lepiej na Rajskiej Ziemi niż ty!''

- Heu, wcula tuk ni powudziola- odparła Pami.

- Naprawdę niektórzy mnie bardzo denerwują, nie rozumieją, że ja też mam swoje życie i nie mogą mnie traktować jak córeczki na posyłki!

- Suna na pusylki- poprawiła Pami.

- Och, wyjmij ten głupi koszyk!- krzyknęła wyrywając jej go z zębów.

Pami zmarszczyła brwi, ale nic nie odpowiedziała.

- To chyba tu- odparła wskazując las przed sobą.

- To one!- oświadczyła Pami biegnąc do grzybów pod kamieniami.

- Nie mamy takiej pewności czy to złociste grzyby.

- To są złociste grzyby!- ktoś powiedział podniosłym głosem.

Lwiczki spojrzały przed siebie, a przed nimi pojawiła się sylwetka dużego lwa.

- I należą do kogoś- dokończył.

Pami postawiła na ziemi wyrwany jeden z grzybów.

Lew wyszczerzył kły.

- Przepraszamy nie miałyśmy pojęcia, że są czyjąś własnością- powiedziała Luna z lekką grozą w głosie.

Lew zeskoczył kilka kamieni na dół. 

- To teraz już wiecie!- ryknął. 

Lwiczki cofnęły się parę kroków, ale lew wyrównywał oddalaną odległość.

Obie rzuciły koszyk i rzuciły się do ucieczki. Biedaczki nie dałyby rady być szybsze od dorosłego lwa, ale na szczęście jeden z ptaków z Rajskiej Ziemi zobaczył to i szybko zwołał pomoc. 

Tala pierwsza rzuciła się na ratunek córce, a za nią jedna lwica ze stada. Kamy nie było w tym momencie i nie miała pojęcia o tym wydarzeniu. 

Tala biegła i biegła aż wreszcie Luna zderzyła się z matką. Pami ukryła się za nimi.

Wpadły sobie w ramiona, ale Luna nagle krzyknęła. Przed nimi stał potężny lew.

Tala wycofała się powarkując, ale tuż za nią wyskoczyła druga lwica, która biegła za Talą. Zasłoniła je swoim ciałem. Była jedną z najzwinniejszych lwic w stadzie i bardzo agresywną dla wrogów, więc gdy lew próbował dopaść małe ona ostrzegawczo zagrodziła mu drogę.

Wreszcie zrezygnował i poszedł w swoją stronę. 

- Nic ci się nie stało?- powiedziała z rozpaczą w głosie Tala- Tak się o was bałam.

Przytuliła je obie. Królowa chwyciła do pyska Lunę, a szarawa lwica Pami.

Gdy doszły na miejsce strach chwycił za serce Kamę, która właśnie zjawiła się pod wodospadem. Luna i Pami opowiedziały co się tak właściwie stało.

Tala nie mogła sobie wybaczyć, że naraziła je na takie niebezpieczeństwo, ale Luna pocieszała ją i tłumaczyła, że właśnie ona zdała test sprawności na najlepszą mamę na świecie.